Πριν ξεκινήσουμε, ας πάμε για λίγο πίσω στο χρόνο. Στο μακρινό 1988. Εκεί γύρω στα Χριστούγεννα. Τότε που μόλις είχε αρχίσει να εκπέμπει το MTV Europe στην Ελλάδα. Ένα από τα πρώτα βίντεο που είδα ήταν το "The Promise" από τους When In Rome
Το κομμάτι μου άρεσε αλλά στη Βρετανία όπου σπούδαζα δεν έγινε και μεγάλη επιτυχία. Κατόρθωσα όμως να βρω το σιγκλάκι στο bargain bin ενός δισκάδικου πληρώνοντας μόνο 50 πένες.
Λίγο μετά, το καλοκαίρι του 1989, βλέπω ένα άλλο ωραίο βιντεάκι στο Sky One αυτή τη φορά, που και εκείνο το βλέπαμε τότε στην Ελλάδα. Ήταν το "Pure" από τους Lightning Seeds. Επιστρέφοντας στην Αγγλία το φθινόπωρο, το βρήκα κι αυτό το δισκάκι.
Πέρασαν τα χρόνια και ο καιρός και φτάσαμε αισίως στο 2007. Εξακολουθούσαν να μου αρέσουν αυτά τα 2 κομμάτια και νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που τα θυμόταν στην Ελλάδα.
Εκείνον τον χειμώνα λοιπόν, είδα στην TV αυτό το διαφημιστικό σποτάκι:
Κάποιοι (κάποιες για την ακρίβεια) είχαν διασκευάσει to πολυαγαπημένο μου "Pure". Πολύ ωραία διασκευή αλλά ποιες ήταν αυτές που το έλεγαν; (Έλα μου ντε, ποιες;)
Είχα ακούσει για τις Marsheaux εδώ και πολλά χρόνια. Ήταν τότε που η Kylie Minogue είχε κυκλοφορήσει το "Slow" και όπως διάβασα στο Nitro οι Marsheaux ήταν ένα Ελληνικό συγκρότημα από δύο κοπέλες τη Μαριάνθη και τη Σοφία (από κει έβγαινε και το όνομα (Μαρ[ιάνθη] + Σο[φία] = Μαρσό - geddit?) που όμως ήταν γνωστές και έξω, τόσο ώστε να αναλάβουν νακάνουν remix το συγκεκριμένο κομμάτι. Από το δημοσίευμα δεν κατάλαβα τι μουσική έπαιζαν αλλά υπέθεσα ότι αφού κάνουν remix θα είναι dj's και θα παίζουν χορευτική μουσική, ίσως trance (Είναι δική μου λογική αυτή, μη προσπαθείτε να βγάλετε άκρη). Περίπου εκείνη την εποχή είχαν κυκλοφορήσει και το πρώτο τους album (E-Bay Queen), αλλά δεν έτυχε να ακούσω ή να διαβάσω κάτι περισσότερο.
Ξανάκουσα γι αυτές το 2006, τότε που διοργανώναμε τη Eurovision. Ανέθεσε λοιπόν τότε η ΕΡΤ σε διάφορους Έλληνες καλλιτέχνες να διασκευάσουν από ένα κομμάτι που να ήταν παλαιότερη συμμετοχή μας στη Eurovision, διαδικασία από την οποία προέκυψε και ένα CD με τίτλο Eurorevisions. Σ'αυτό οι Marsheaux διασκεύασαν τη συμμετοχή μας του 1996 "Εμείς Φοράμε Το Χειμώνα Ανοιξιάτικα" που είχε τραγουδήσει τότε η Μαριάννα Ευστρατίου. Τότε άκουσα το κομμάτι, τις είδα νομίζω και στην τηλεόραση να το λένε, αλλά φαντάστηκα ότι δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του στυλ τους. Και μετά τις ξαναξέχασα.
Μέχρι που ήρθε η σημαδιακή ημέρα, η Παρασκευή 1η Ιουνίου του 2007. Ήταν η ημέρα που θα εμφανίζονταν οι OMD (Orchestral Manoeuvres In The Dark) στο Λυκαβηττό. Ξέρετε, αυτοί που έλεγαν το Enola Gay - super synth-pop hit στα 80's. Κι αν δεν ξέρετε το Enola Gay, θα ξέρετε το Electricity (Ξέρω μάλιστα και κάτι σκληροπηρυνικούς ροκάδες που υποτίθεται ότι δεν τους αρέσει η synth-pop, αλλά ξεβιδόνωνται στο χωρό όταν αυτό το κομμάτι παίζεται στα parties). Support θα έπαιζαν οι Marsheaux. Πριν από πάρα πάρα πάρα πολλά χρόνια είχε ανακοινωθεί συναυλία των OMD στην Αθήνα και είχε ακυρωθεί, οπότε αυτή τη φορά δεν επρόκειτο να τους χάσω. Έφτασα στο Λυκαβηττό πολύ νωρίς και οι πόρτες ήταν ακόμα κλειστές. Κάθησα απ'έξω και άκουγα το soundcheck. Το Empire State Human των Human League με γυναικεία φωνητικά. "Ποιος τραγουδάει το Empire State Human τώρα" σκέφτηκα. "Για την ακρίβεια, ποιος θυμάται το Empire State Human εν έτει 2007; Οι Marsheaux; Είναι δυνατόν; Θα δούμε"
Μπαίνω λοιπόν στο θέατρο μόλις ανοίγουν οι πόρτες και ανεβαίνω στα "ορεινά". Ήμουν και λίγο κακόκεφος και δεν είχα όρεξη για πολλά-πολλά. Κάποια στιγμή εμφανίζονται και οι Marsheaux στη σκηνή. Αρχίζουν με κάποια αργά δικά τους κομμάτια αν θυμάμαι καλά
Και ξαφνικά με το που ξεκινάει το επόμενο κομμάτι ακούω μια μελωδία που κάτι μου θυμίζει. Τι μου θυμίζει; To Promise των When In Rome. Και το διασκεύασαν τώρα οι Marsheaux; Δηλαδή υπάρχουν και άλλοι στην Ελλάδα που το θυμούνται; Άρχισε να μου φτιάχνει η διάθεση, αλλά δεν φανταζόμουν τι θα συνέβαινε μετά. Ακόυω άλλη μια μελωδία που κάτι μου θυμίζει. Τι; Το Pure των Lightning Seeds (βλ. λίγο πιο πάνω σ'αυτό το post). Ώστε οι Marsheaux ήταν που το διασκεύασαν και μπήκε και στη διαφήμιση! Κάπου εκεί δεν άντεξα άλλο, σηκώθηκα και έφυγα από τα "ορεινά", κατέβηκα τρέχοντας τα σκαλιά του θεάτρου και πήγα και στάθηκα στις πρώτες σειρές για να απολαύσω το υπόλοιπο της συναυλίας από εκεί.
Και φυσικά άκουσα και το Empire State Human και το Pop Corn (ένα instrumental που όλοι κάπου έχετε ακούσει) και άρχισα να ξεχωρίζω και κάποια δικά τους κομμάτια που μου άρεσαν όπως το I Dream Of A Disco. Τελικά όπως αποδείχτηκε οι Marsheaux έπαιζαν synth-pop. Είχα πάει στο Λυκαβηττό για να δω τους OMD και τελικά ανακάλυψα τις Marsheaux!
Την επόμενη μέρα έτρεξα στο internet για να μάθω περισσότερα γι αυτές και να παραγγείλω τα CD τους (Το 1ο τους, το E-Bay Queen και το δεύτερο το Peek-A-Boo που είχε κυκλοφορήσει λίγο καιρό πριν). Τα παρήγγειλα και περίμενα να έρθουν ώστε να τα ριπάρω σε MP3, να τα φορτώσω στο player για να τα ακούω στις διακοπές. Βέβαια με την κατάσταση που επικρατεί στα Ελληνικά Ταχυδρομεία, τα παρέλαβα αμέσως μόλις γύρισα από τις διακοπές, αλλά τέλος πάντων.
Λίγο μετά την Πρωτοχρονιά του 2008 μαθαίνω ότι ανοίγουν και το δικό τους forum στο internet (δεν λειτουργεί πλέον). Αν και ολίγο καχύποπτος απέναντι στα internet fora, θεορώντας τα ως site όπου οι συμμετέχοντες βρίζονται μεταξύ τους (βλ. adsl.gr - "Ο ΟΤΕ είναι ο καλύτερος πάροχος", "Όχι, η Forthnet είναι ο καλύτερος πάροχος", "Είστε και οι δύο άσχετοι, η HOL είναι ο καλύτερος πάροχος"), έγινα μέλος και εκεί ανακάλυψα ότι υπάρχουν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που ακούνε Marsheaux. Από Σκωτία, Αγγλία, Σουηδία, Γερμανία, Γαλλία, ΗΠΑ - βρήκα εκεί μέσα και άτομο από την Tampa της Florida, εκεί όπου δούλευα το 2000!) . Και νομίζω ότι μάλλον ήμουν ο μόνος Έλληνας εκεί μέσα! Από αυτό το forum έμαθα ότι υπάρχει ακόμα electro pop και έμαθα για καινούργια ονόματα όπως Parralox, Little Boots και La Roux. Και για να καταλάβετε καλύτερα πόσο πιο πολύ τις ξέρουν τις Marsheaux στο εξωτερικό απ'οτι στην Ελλάδα θα σας πω ότι όταν είχαν πάει κάτι φίλοι μου στην Βαρκελώνη για τη συναυλία του Bruce Springsteen το 2008, κάθησαν εκεί σε ένα φαστφουντάδικο να φάνε και ξαφνικά τα μεγάφωνα του μαγαζιού άρχισαν να παίζουν Marsheaux!
Η δεύτερη μου Marsheauxσυναυλία ήταν μια δωρεάν για το κοινό εμφάνισή τους στο Athens Digital Week στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι στις 18 Οκτωβρίου του 2008. Λίγο μετά εμφανίστηκαν και στο Gagarin ως support στην Roisin Murphy (αλλά εγώ ήμουν αλλού)
Το 2009 κυκλοφόρησαν και το 3ο τους album, Lumineux Noir, το οποίο δεν περιείχε καμμία διασκευή. Πολύ σωστή κίνηση, μια που αλλιώς θα μπορούσε κάποιος να τις κατηγορήσει ότι η επιτυχία τους στηρίζεται στις διασκευές, δηλαδή στο άκουσμα γνώριμων τραγουδιών. Παραδέχομαι ότι και εμένα μου κίνησαν το ενδιαφέρον με τις διασκευές που έκαναν στο Pure και στο Promise, όμως έγινα fan όταν άκουσα και τα δικά τουες κομμάτια όπως το I Dream Of A Disco, Computer Love, Summer μεταξύ άλλων. Επομένως το 3ο album στέκεται μόνο του, με τη δική του αξία.
Το Νοέμβριο του 2009 προσθέτουν άλλη μια σημαντική διεθνή εμφάνιση στο ενεργητικό τους στο club La Scala του Λονδίνου μαζί με τους Mikro. Σίγουρα αυτό είναι ένα σημαντικό επίτευγμα για δύο Ελληνικά συγκροτήματα.
Και ερχόμαστε στην τρίτη μου και πιο πρόσφατη Marsheauxσυναυλία, που είναι και ο λόγος που γράφω το συγκεκριμένο post. Φέτος στις 6 Ιουλίου 2011 στη πλατεία νερού στο Φάληρο, ως support στους 30 Seconds To Mars, οι οποίοι ήταν αυτοί που τις ζήτησαν, όπως γράφτηκε για να ανοίξουν τη συναυλία.
Δεν έχω πλήρες αρχείο των συναυλιών τους, αλλά υποψιάζομαι ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο κοινό στο οποίο έχουν παίξει ποτέ στην Ελλάδα (γιατί στο εξωτερικό έχουν εμφανιστεί σε μεγάλα φεστιβάλ, όπως φέτος στο Exit στη Σερβία). Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα κομμάτια από το 3ο album και ήμουν ίσως η μοναδική περίπτωση ανθρώπου που αγόρασε εισητήριο VIP μόνο και μόνο για να δει το support από τις πρώτες σειρές (Τους 30 Seconds To Mars τους είδα από πιο πίσω. Στο επόμενο post θα αναφερθώ και σ' αυτούς).
Εκτός από live εμφανίσεις, παίζουν μερικές φορές και DJ sets. Είχα την τύχη να βρεθώ σε ένα από αυτά στο "Γκαζάκι" στις 5 Μαΐου.
Ακούγεται ότι τώρα ετοιμάζουν το 4ο τους album, και τον επόμενο μήνα πρόκειται να εμφανιστούν στη Σουηδία. Όταν άλλοι Έλληνες καλλιτέχνες ονειρεύονται διεθνή καρριέρα, οι Marsheaux την πραγματοποιούν ήδη!
Περισσότερα για τις Marsheaux:
http://www.myspace.com/marsheaux
http://marsheaux.wordpress.com
http://www.undorecords.com/Marsheaux.html
"It's not 80's, it's synth-pop"