Η Μήλος με τους αχινούς της

Σε έναν αναπάντεχο συγχρονισμό με την gogonutsss βρέθηκα για 3 μέρες την περασμένη εβδομάδα στη Μήλο επισκεπτόμενος τους καινούργιους μου κουμπάρους.
Δεν πήγαμε και σε πολλά μέρη, άλλωστε για μένα αυτό ήταν μια πρώτη γεύση των φετινών διακοπών, τον περισσότερο καιρό τον περάσαμε στη Πλαθιενά, απ'όπου και η παραπάνω φωτογραφία. Αν θέλετε έναν πλήρη οδηγό του νησιού δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στο post της gogonutsss εδώ: http://gogonutsss.posterous.com/25313184.
Εκεί λοιπόν στην Πλαθιενά όπου αν ο ορίζοντας είναι εντελώς καθαρός, μπορείτε στο ηλιοβασίλεμα να απολαύσετε τον ήλιο να βουτάει μέσα στη θάλασσα

Εκτός από την Πλάθιενά, επισκεφτήκαμε και το Σαρακήνικο
αλλά όχι για κολύμπι μια και όπως μου εξήγησαν μαζεύει πολύ κόσμο και με την αντανάκλαση του ηλίου στους άσπρους βράχους μπορείς να καείς σε χρόνο dt. Αντί για εκεί κολυμπήσαμε στον διπλανό κολπίσκο από τη σπηλιά του Παπάφραγκα.
Η σπηλιά του Παπάφραγκα είναι αυτή εδώ:
Ονομάστηκε έτσι, γιατί, όπως με πληροφόρησαν, εκεί κρυβόταν ένας Γάλλος κληρικός στη διάρκεια του Β'Παγκοσμίου πολέμου. Εμείς όμως κολυμπήσαμε λίγο παραδίπλα, εδώ:
όπου μπορούσε κανείς να κολυμπήσει και μέσα στις σπηλιές που βλέπουμε. Το δε τρίτο άνοιγμα, αυτό στα αριστερά, δεν ήταν σπηλιά, αλλά πέρασμα κάτω από τον βράχο απ'όπου αν κολυμπούσε κανείς έβγαινε σε μια άλλη παραλία που και αυτή είχε τη δικιά της σπηλιά!

Οι νυχτερινές μας έξοδοι ήταν στην ουσία δύο.
Μία στη Πλάκα, τη πρωτεύουσα

και μία στον Αδάμαντα, το λιμάνι

Το highlight όμως της παραμονής μου στη Μήλο ήταν οι αχινοί. Πρέπει να έφαγα πάνω από 50 στις 3 ημέρες που έμεινα εκεί, και αυτό γιατί η κουμπάρα μου τους αλιεύει συστηματικά. Και μπορώ να σας παρουσιάσω βήμα-βήμα, τη διαδικασία της ετοιμασίας τους.
Αφού λοιπόν τους βγάλουμε απ'τη θάλασσα
(μαζεύουμε μόνο τους θηλυκούς, μια που αυτό που τρώμε είναι τα αυγά τους),
τους τοποθετούμε έναν έναν πάνω σε μια πέτρα, με το στόμα από πάνω (ναι, οι αχινοί έχουν στόμα, να που μαθαίνει κανείς κάτι καινούργιο)

τους ανοίγουμε λίγο πιο πάνω από τη μέση χρησιμοποιώντας το ειδικό εργαλείο,


αφαιρούμε με ένα κουταλάκι ότι περιττό βρούμε μέσα

και τους τοποθετούμε στο ταψάκι μαζί με τους υπόλοιπους

Είναι πλέον έτοιμοι για σερβίρισμα, μαζί με ψωμάκι, λαδάκι και λεμονάκι.

Τα υπολείμματα τα πετάμε πίσω στη θάλασσα όπου θα διαλυθούν σε 2-3 ημέρες όπως μου είπαν, ενώ αν τα αφήσουμε στη ξηρά θα συμβεί αυτό:

Χαλβαδόπιττες
Εκτός από τους αχινούς, στη Μήλο, ευχαριστήθηκα και τις χαλβαδόπιττες.
Κλάσεις ανώτερες από αυτές της Σύρου. Δοκιμάστε τις και θα με θυμηθείτε

Η Μήλος στον κινηματογράφο

1.Milo Milo

Πέντε χρόνια πριν από τη "Λούφα Και Παραλλαγή", το 1979, ο Νίκος Περάκης, ενώ είναι ακόμα μόνιμος κάτοικος Γερμανίας, έρχεται στην Ελλάδα για να γυρίσει αυτή τη ταινία που είναι Γερμανική παραγωγή με Γερμανούς αλλά και Έλληνες ηθοποιούς. Θα δείτε μιαν άλλη Μήλο, που ίσως να μην υπάρχει πια μετά από 31 χρόνια. Στα συν, το γεγονός ότι στην υπόθεση ανακατεύεται και η ίδια η Αφροδίτη της Μήλου.

2.Bon Plan

Γαλλική παραγωγή του 2000. Οι ήρωές μας μόλις έχουν πάρει το πτυχίο τους και ξεκινούν για τον γύρο της Ευρώπης με τρένο, αλλά τελικά θα καταλήξουν στη Μήλο. Όμορφη ταινία και πολύ πιο έξυπνη και ευχάριστη από αντίστοιχες Αμερικάνικες παραγωγές του είδους

Κλείνω αυτό το post με το σχόλιο που έκανε ένας Βέλγος φίλος μου μόλις είδε την παρακάτω φωτογραφία:

"When nature beats man"