Για όσους αναρωτιούνται γιατί περιγράφω τώρα τις συναυλίες του καλοκαιριού, ο λόγος είναι ότι κάποια προβλήματα που είχα με τον υπολογιστή και το Internet εκείνη τη περίοδο με άφησαν λίγο πίσω. Ολοκληρώνω λοιπόν σιγα σιγά την αναδρομή με τις συναυλίες του Ιουλίου ξεκινώντας με τους Cranberries που εμφανίστηκαν στο Θέατρο Βράχων την Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010.
Έφτασα τελευταία στιγμή στο Βυρωνα και αγόρασα ένα από τα 3 τελευταία εισητήρια. Ο αγαπητός μου Ντέμης (Eleven Concerts) μάλλον είχε εκδώσει πιο πολλά εισητήρια από όσα μπορούσε να σηκώσει το κακόμοιρο το θεατράκι, έστω και με τη σκηνή στημένη στο βάθος. (Ας μην παραπονιέμαι βεβαίως γιατί αλλιώς δεν θα'εμπαινα εγώ). Είχε αφήσει και έναν ξεχωριστό χώρο για "VIP" προσκλήσεις (τζαμπέ δηλαδή) που όμως δεν γέμισε. (Εμ βέβαια, άμα μοιράζεις δωρεάν προσκλήσεις σε στελέχη εταιρίας κινητής τηλεφωνίας μην ελπίζεις να προτιμήσουν τη Dolores από την Πέγκυ Ζήνα. όπου εκεί μπορούν στο κάτω κάτω να παραγγείλουν και μια "φιάλη κομπλέ").
Κατα τα άλλα η συναυλία ήταν καθαρά τύπου "Greatest Hits" συν κάποια τραγούδια από τα ποροσωπικά albums της Dolores. Και γι αυτό το λόγο και ήταν απόλυτα επιτυχημένη. Από τις σπάνιες φορές που γυρίζω από μία συναυλία και έχουν παίξει όλα τα κομμάτια που ήθελα να ακούσω (Που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν Linger, Zombie, Dreams και Ode To My Family. Όλα τα υπόλοιπα ήταν ένα bonus για μένα).
Βέβαια άκουσα και παράπονα από άλλους όπως πχ "Δεν έπαιξε το No Need To Argue", αλλά αν είναι να μιλάμε για παλιά album tracks, και εμένα μου αρέσει το Man's Job, αλλά δεν νομίζω ότι θα μου κάνει ποτέ τη χάρη ο Bruce Springsteen να μου το παίξει live. Όλοι περίμεναν το Zombie (το έπαιξαν τελευταίο στην "κανονική διάρκεια"), εγώ περίμενα το "Dreams" (το έπαιξαν στο τέλος του, αρκετά μεγάλου ομολογουμένως encore.
Τους είχα δει παλιά κάπου σε μια προβλήτα του Πειραιά.. Κάνει ωραία live η κοντή!
ReplyDeleteΘυμάμαι το καλύτερο σημείο της συναυλίας ήταν όταν κόπηκε το ρεύμα και άρχισε να τραγουδάει acapella και μου σηκώθηκε η τρίχα!
Σε μια προβλήτα του Πειραιά;
ReplyDeleteΘα πρέπει να ήταν ωραία εμπειρία!
Αυτό που λες με τη διακοπή ρεύματος είχε γίνει και σε μια συναυλία του Bob Geldof στη Λεωφόρο. "Κόπηκε" το ρεύμα και άρχισε να τραγουδάει ακουστικά, μόνο με τη κιθάρα του το Stand Up For Your Rights. Αναρωτιέμαι όμως αν όντως κόπηκε το ρεύμα ή ήταν "κόλπο" του καλλιτέχνη...
Το live τους στον Πειραιά (1 Ιουλίου 2000) και αυτό στη Θεσσαλονίκη την αμέσως επόμενη μέρα ήταν εμπειρία ζωής γιατί τους έβλεπα πρώτη φορά.Και ναι είχε κοπεί το ρεύμα στο Animal Instinct και δεν σταμάτησε ούτε το κοινό ούτε η Ντολόρες (με τόσα επίθετα που υπάρχουν το "κοντή" είναι το πλεον ελεεινό και άκυρο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για τη στγκεκριμένη καλλιτέχνιδα αλλά καθένας με την παιδεια του,τι να πεις! ).Βλέποντας 30 σχεδόν λάιβ τους στο εξωτερικό συν τα σόλο της Ντολόρες στη χώρα μας τους είδα ενωμένους κι εγώ στην Ελλάδα,εμπειρία ζωής και πάλι..με διαφορετικού είδους συγκίνηση αυτη τη φορά..όχι αυτή του "επιτελους τους βλέπω και δεν το πιστεύω" αλλα αυτή του "μεγάλωσα και τους βλέπω ακόμα με την ίδια συγκίνηση".Απόλυτα επιτυχημένη συναυλία απ όλες τις απόψεις..όλοι μας εκει μπροστά περάσαμε πολύ όμορφα με την αδρεναλίνη στα ύψη και απ ότι βλέπω στα βίντεο και οι πίσω το ίδιο καλά πέρασαν. Το φεβρουάριο περιμένουμε το νέο τους 'αλμπουμ με τίτλο Roses και μακάρι να μας ξανάρθουν. Ευχαριστώ για τις φωτο.
ReplyDeleteΛίτσα-Εβρος