Φέτος που οι Ολυμπιακοί έγιναν στην "πόλη μου" δεν γινόταν νσ μην περάσω μια βόλτα
Έτσι λοιπόν ένα βράδυ του Αυγούστου βρέθηκα ξανά στο Λονδίνο, πάλι στο Earl's Court και πάλι στο ίδιο hostel.
Όλες αυτές οι κινδυνολογίες που είχαμε ακούσει αποδείχτηκαν ανακριβείς. Το Heathrow ήταν άδειο, το Underground επίσης, και δεν μας ταλαιπώρησαν στους ελέγχους.
Οι πολύ καλοί κύριοι και κυρίες της οργανωτικής επιτροπής, μου είχαν πληρώσει και τα εισητήρια για τις μετακινήσεις μου με τις συγκοινωνίες σε όλο το Λονδίνο
Και οι πρόσβαση στο Ολυμπιακό πάρκο ήταν εξαιρετικά εύκολη. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένας έλεγχος, τύπου αεροδρομίου για την είσοδο στο πάρκο. Και τέλος!
Εκεί, ο προορισμός ήταν το Aquatics Centre για συγχρονισμένη κολύμβηση.
Η θέση μου όπως αναγραφότανε στο εισητήριο.
Όπως και εμείς το 2004, έτσι τώρα και οι Λονδρέζοι είχαν το δικό τους Zeppelin να τους "κατασκοπεύει". Δεν ξέρουμε αν τους ψέκαζε κιόλας!
Φυσικά και υπήρχε το απαραίτητο "shop" για να πουληθούν και τα αναμνηστικά...
Παραδοσιακό Αγγλικό φαγητό με Fish & Chips ήταν διαθέσιμο...
...αλλά και παραδοσιακό Αγγλικό αλκοόλ, δηλαδή μπύρα!
Και βέβαια μια νυχτερινή βόλτα ήταν επιβεβλημένη.
...με την απαραίτητη επίσκεψη σε δισκάδικο βέβαια, για να μη ξεχνιόμαστε!
Κοντά στο hostel υπήρχε άλλη μία Ολυμπιακή εγκατάσταση
Όπως και στο Greenwich...
...όπου ενώ εμείς λόγω Ολυμπιακών φτιάξαμε μετρό και αεροδρόμιο (άντε και μια αττική οδό), αυτοί έφτιαξαν και ένα τελεφερίκ.
Πριν φύγει κανείς, ακόμα και στο Heathrow, υπήρχε μαγαζάκι με αναμνηστικά. Κάπως πρέπει να βγουν τα έξοδα των αγώνων...
Αυτό πάντως που μου αρέσει περισσότερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι απλά η παρακολούθηση κάποιων αθλημάτων. Είναι ο κόσμος που μαζεύεται στην εκάστοτε πόλη (απ'ολο τον κόσμο) και το γενικότερο τζέρτζελο που γίνεται. Όσοι είχαν κυκλοφορήσει λίγο στην Αθήνα τις μέρες των αγώνων καταλαβαίνουν τι εννοώ!
