Wednesday 26 May 2010

Alan Wilder & Recoil στο Fuzz Club



Όσο ήταν ακόμη στους Depeche Mode, o Alan Wilder είχε ήδη ξεκινήσει το προσωπικό του project, τους Recoil. Και αφοσιώθηκε σ'αυτό όταν εγκατέλειψε τους DM. Και τελικά φέτος κυκλοφόρησε το Selected, που είναι στην ουσία μια συλλογή με κομμάτια από όλα αυτά τα χρόνια. Στην διάρκεια της περιοδείας που ξεκίνησε για την προώθησή του πέρασε και από την Αθήνα, την Κυριακή 11 Απριλίου στο Fuzz Club.


Να διευκρινήσω πρώτα απ'όλα ότι δεν επρόκειτο για μια συνηθισμένη συναυλία. Και αυτό το αναφέρω γιατί όταν ανέβασα 2 βιντεάκια στο YouTube, κάποιος τα σχολίασε με αυτόν ακριβώς τον τρόπο:
"Μάλλον είχες πρόσκληση... Ποιοί Recoil? Πληρώσαμε 28 ευράκια (25+αύξηση του ΦΠΑ!!!) για να δούμε ένα DJSet ενός τύπου που παίζει με το midi και ενός άλλου που κοιτάει ένα κομπιούτερ? Η μεγαλύτερη π*****ά που παρακολούθησα ποτέ, γαμώ τα λαϊβ σας"

Πράγματι, στην ουσία μιλάμε για ένα DJ set, συνοδεία ενός keyboard. Και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι πρόκειται για ηλεκτρονική μουσική η οποία δεν είναι ταυτοχρόνως και ποπ, δεν μιλάμε δηλαδή για electro-pop. Κάποια κομμάτια είχαν φωνητικά, από τους guest vocalists που έχει κατά καιρούς χρησιμοποιήσει ο Alan, τα οποία τη βραδιά εκείνη ακούστηκαν προηχογραφημένα. Και όλα αυτά με την ταυτόχρονη προβολή video στους 3 από τους 4 τοίχους του club.

Είναι λοιπόν περισσότερο ένα show παρά μια συναυλία. Όπως για παράδειγμα όταν έρχεται ο Tiesto, δεν παίζει τα κομμάτια του ζωντανά, αλλά αλλάζει δίσκους, CD, ή MP3, DJ είναι ο άνθρωπος. Αυτή θα ήταν και η απάντηση που είχα σκεφτεί να δώσω στον φίλο που έκανε το συγκεκριμένο σχόλιο, αλλά με κάλυψε απόλυτα αυτό που πόσταρε η φίλη που σχολίασε αμέσως μετά από αυτόν:
"t****z είχες καμιά ιδέα σε ποια συναυλία πήγαινες ή έτσι είδες φως και μπήκες; Και video υπήρχαν στο youtube από τις προηγούμενες πόλεις που έπαιξαν και ο ίδιος ο Wilder είχε πει σε συνέντευξή του ότι δεν θα είναι η κλασική "ροκ εντ ρολ" συναυλία...

Όσον αφορά τη "συναυλία" (νάτη πάλι αυτή η λέξη), το Fuzz δεν γέμισε. Δεν ξέρω αν αυτό την κατατάσσει στις "αποτυχημένες" το θέμα είναι ότι μπορούσες να κινηθείς ελεύθερα και να πιεις την μπύρα σου σαν άνθρωπος. Το δε κοινό ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα, όταν κάποια στιγμή "πέρασε" και ένα απόσπασμα από το Never Let Me Down Again των Depeche Mode όπως μπορούμε να δούμε και στο παρακάτω βίντεο:


Support έπαιξαν οι Έλληνες Itenef. Παίζουν και αυτοί electro και στη μουσική τους θα ακούσετε ήχους που ίσως θα σας θυμίζουν τους Depeche Mode της δεκαετίας του '80.


Το album "Recoil:Selected" κυκλοφορεί σε διάφορα formats ένα από τα οποία είναι και ένα box set με 3 CD και 1 DVD (το οποίο μάλλον θα περιέχει τα βίντεο που προβάλλονταν κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους. Είναι όμως ακριβό, και γίνεται ακόμα ακριβότερο από την επιμονή του μοναδικού διαδικτυακού καταστήματος που το διαθέτει να το αποστέλλει μόνο με courier. Ειδικά αν δεν κατοικείτε στη Βρετανία...

Thursday 13 May 2010

Αντίο Παρασκευή

Όταν παίζεις ένα Λόττο, πόσες είναι οι πιθανότητες να κερδίσεις; Όχι πολλές, φαντάζομαι ότι θα συμφωνείτε.
Όταν όμως πιάνει φωτιά το κεντρικό της Marfin και μαθαίνεις ότι υπάρχουν 3 νεκροί, πόσες είναι οι πιθανότητες να είναι ο δικός σου άνθρωπος ένας από αυτούς; Μάλλον πολύ περισσότερες. Και το χειρότερο είναι να το μαθαίνεις την επόμενη μέρα, ανοίγοντας μια ιστοσελίδα. Δεν περιγράφεται το συναίσθημα να αντικρίζεις ξαφνικά το ονοματεπώνυμο που ήλπιζες να μην ήταν εκεί. Και να νοιώθεις, όσο παράξενο κι αν ακούγεται ότι σε κοιτάει και αυτό μέσα από την οθόνη.
Γιατί για κάποιο περίεργο λόγο, ίσως λόγω της νομοθεσίας περί προσωπικών δεδομένων, την ημέρα του συμβάντος δεν ανακοινώθηκε κανένα όνομα. Και έμεινες όλη μέρα με την ελπίδα ότι "μάλλον είναι καλά".
Ας χρησιμοποιήσω λοιπόν και εγώ ένα post από το δικό μου blog, για να πω ένα τελευταίο αντίο στη φίλη, συμφοιτήτρια και συγκάτοικο στα φοιτητικά μας χρόνια.
Στην Παρασκευή.