Pavlov's Dog live in Athens November 2010

Pavlov's Dog were popular in Greece back in the late 70's and most people believe that was due to the presence of an "unusual" (by rock'n'roll standards) instrument in their line up: The violin. (The same thing that had happened with City). That's when I first heard of them, their most popular song back then being "Julia" and they had only released two albums.  Anyway, Pavlov's Dog reformed at some point and they started coming to Greece. In November 2010 they appeared at Zygos in the Plaka district and this was, if I am not mistaken, their 3rd appearance in this country (but the first I had attended). I learned about that gig while waiting outside the Peace And Friendship Stadium for the Scorpions concert a few days earlier. There were older (like the singer's wife), and also newer members in their line-up (like the bass player and the obligatory... violin player). They had finally released a new album, plus a live one that was only available at their gigs. They played old, new, and even older but unreleased songs (because, as their singer told us, they could only fit 36 minutes of music on a vinyl record. I thought it was 45, but never mind).

They finished their set with "Julia" and then came out again to sign tickets, CD's, posters and books. That's how I managed to have a chat with them where they told me that although they might want to come every year, this was not up to them but up to the promoters. And the promoters of their previous gig in Greece had cheated them out of their earnings as they claimed, and that's why they had chosen Zygos this time around. Meanwhile, the two girls (violin and bass player) grabbed the chance to wear souvenir t-shirts for tourists with "Hellas" inscriptions. The gig was opened by "Rock & Lace" from the town of Trikala who also played "Because The Night", a song written by Bruce Springsteen and made famous by Patti Smith.

SETLIST:
01. Natchez Trace
02. Late November
03. Angeline
04. I Don't Need Magic Anymore
05. Fast Gun
06. Episode

07. Lost In America
08. I Love You Still
09. I Don't Do So Good Without You
10. Suzanne, I Love You
11. Don't Rain On Me
12. Ava Gardner's Bust
13. Only You
14. Brown Eyes
15. Theme From Subway Sue
16. Standing Here With You (Megan's Song)
17. Angel's Twilight Jump
18. Valkerie
19. Song Dance
Encore:
20. Breaking Ice
21. Julia

Ο σκύλος του Παβλόφ και ο μαύρος Πητ

Με τους Pavlov's Dog και τη δημοφιλία τους στην Ελλάδα ισχύει μάλλον αυτό που είχα γράψει και σε προηγούμενο post. Τη σχέση αγάπης του Έλληνα με τα συγκροτήματα τα οποία περιείχαν και ένα "αταίριαστο" όργανο (στην περίπτωσή μας, το βιολί). Το πως τους ανακάλυψαν οι Έλληνες βέβαια είναι μια πιο πολύπλοκη ιστορία.
Εγώ τους έμαθα πρώτη φορά από το ΠΟΠ ΚΑΙ ΡΟΚ, όταν πρωτάρχισα να το διαβάζω στα τέλη της δεκαετίας του '70. Πρόσεξα και τις σχεδόν άριστες κριτικές, στα 2 και μοναδικά albums που είχαν βγάλει από τον Πητ Κωνσταντέα, ο οποίος είχε επωμισθεί την κριτική όλης της ξένης δισκογραφίας στο περιοδικό (Την Ελληνική την είχε αναλάβει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, γιος του Λάμπρου, δημοσιογράφος και παρουσιαστής ειδήσεων, μετέπειτα πολιτευτής με τη ΝΔ και τώρα με το... ΛΑΟΣ!). Είχε και ένα ιδιόρρυθμο σύστημα βαθμολογίας, το οποίο είχε ως εξής:

• Α+
(Εξαιρετικός)

• Α-Α+
(Πάρα πολύ καλός)

• Α
(Πολύ καλός)

• Β+-Α
(Αρκετά καλός)

• Β+
(Καλός)

• Β-Β+
(Σχετικά καλός)

• Β
(Μέτριος)

• Γ+-Β
(Μετριότατος)

• Γ+
(Κακός)

• Γ-Γ+
(Πολύ κακός)

• Γ
(Κάκιστος)

Σ'αυτά προσθέστε και την ένδειξη "Χωρίς χαρακτηρισμό" που αν δεν κάνω λάθος τον έδινε σε συλλογές, και το "Χαρακτηρισμός; Θα αστειεύεστε!" που είχε δώσει στο One Step Beyond των Madness (περισσότερα γι αυτό σε μελλοντικό post)

Δεν ήταν εύκολο να κάνει σε ένα δίσκο καλή κριτική ο συγκεκριμένος συντάκτης. Υπήρχε "ο δίσκος του μήνα" ο οποίος έπρεπε να είναι νέα κυκλοφορία και να έχει βαθμολογία από Α και πάνω. Αυτές οι βαθμολογίες πηγαίνανε συνήθως σε δίσκους classic και progressive rock. Η μουσική disco έπαιρνε από Γ+ και κάτω, για το punk ας μην το συζητήσουμε καλύτερα (Γ στάνταρ, ο χαμηλότερος βαθμός που υπήρχε), αλλά αυτό που είχε κάνει εντύπωση στους αναγνώστες του περιοδικού ήταν η καθολική απόρριψη οτιδήποτε είχε να κάνει με new wave. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 ο συγκεκριμένος συντάκτης ζούσε ήδη στο παρελθόν (Αν και μας κούφανε όταν έδωσε τον χαρακτηρισμο "Καλός" στον πρώτο δίσκο των Spandau Ballet!). Μάλιστα, όπως είχε γράψει και ένας αναγνώστης, οι δίσκοι new wave ήταν ο Μίκυ Μάους και ο Πητ Κωνσταντέας ο Μαύρος Πητ. Όταν έφτανε δε το τέλος της χρονιάς και οι συντάκτες ψήφιζαν τα καλύτερα albums, αυτά που ψήφιζε ο Κωνσταντέας δεν τα ήξερε κανείς (Χρόνια μετα, έμαθα ότι ο Merle Haggard ήταν καλλιτέχνης της country, αλλά μέχρις εκεί)

Κάπου εκεί, στις αρχές της δεκαετίας του '80, οι Έλληνες ανακαλύπτουν τους Pavlov's Dog και το Julia γίνεται mega hit, χρόνια αφότου είχα διαβάσει γι αυτούς και ακόμη περισσότερα χρόνια από τότε που είχαν να βγάλουν δίσκο. Πώς έγινε αυτό; Σύμφωνα με άνα άλλο άρθρο που διάβασα τότε (δυστυχώς δεν θυμάμαι πλέον τον συντάκτη), τους Pavlov's Dog τους είχε ανακαλύψει ο Κωνσταντέας και το μυστικό της ύπαρξής τους το φύλαγε ως κόρη οφθαλμού. 'Επαιξε τους δίσκους τους σε κάτι γνωστούς του, συνιστώντας τους να μην τους διαδώσουν παραπέρα, αλλά οι συγκεκριμένοι "γνωστοί" δεν μπορούσαν να κρατηθούν απ'τη χαρά τους (θέλει η π*****α να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει) και έτσι οι δίσκοι φτάσανε στα χέρια ενός ραδιοφωνικού παραγωγού ο οποίος άρχισε να παίζει μετα μανίας το Julia. And the rest is, as they say, history.

Anyway, οι Pavlov's Dog κάποια στιγμή ξαναφτιάχτηκαν και φυσικά άρχισαν να έρχονται και Ελλάδα. Την περασμένη Τρίτη εμφανίστηκαν στο Ζυγό, στην Πλάκα και αυτή ήταν η 3η αν δεν κάνω λάθος εμφάνισή τους στη χώρα μας (αλλά η πρώτη φορά που τους έβλεπα εγώ). Με παλιά (όπως η σύζυγος του τραγουδιστή), αλλά και νέα μέλη (όπως η μπασσίστρια και η... βιολίστρια).


Έβγαλαν και καινούργιο album, αλλά και ένα live το οποίο διατίθεται προς το παρόν μόνο στις συναυλίες τους.

Έπαιξαν παλιά, καινούργια, αλλά και παλιά ακυκλοφόρητα κομμάτια (γιατί όπως μας είπε ο τραγουδιστής τους στους δίσκους βινυλίου μπορούσαν να χωρέσουν μόνο 36 έπτά μουσικής. Εγώ βέβαια πάλι ξέρω ότι χωρούσαν άνετα 45, αλλά δεν θα τσακωθούμε τώρα).

Τελείωσαν με το Julia και μετά βγήκαν έξω και υπέγραψαν εισητήρια, CD, αφίσες και βινύλια.

Εκεί πιάσαμε και κουβέντα όπου μας είπαν ότι ναι μεν μπορεί αυτοί να θέλουν να έρχονται κάθε χρόνο, αυτό όμως δεν εξαρτάται από αυτούς αλλά από τους διοργανωτές. Και η διοργανωτές της προηγούμενης συναυλίας τους στην Ελλάδα (πολύ γνωστοί στο χώρο), τους έφαγαν λεφτά γι αυτό και ήρθαν τώρα στο Ζυγό. Στο μεταξύ οι δύο κοπέλες (βιολίστρια - μπασσίστρια) που αναφέραμε και πιο πάνω, βρήκαν την ευκαιρία να φορέσουν τουριστικά μπλουζάκια που έγραφαν επάνω "Ελλάς".

Τη συναυλία άνοιξαν οι Rock & Lace από τα Τρίκαλα οι οποίοι μεταξύ άλλων μας έπαιξαν και το Because The Night του Bruce Springsteen (Ξέρω, ξέρω θα μου πείτε ότι είναι της Patti Smith, αλλά το κομμάτι το έγραψε ο Bruce μαζί με την Patti και το έκανε επιτυχία η τελευταία)