"Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι, μες στα θερινά τα σινεμά..."
Καλά, εντάξει, έτσι λέει ένα παλιό τραγούδι, μόνο που το συγκεκριμένο τραγούδι υπονοεί πως τις συγκεκριμένες νύχτες με το φεγγάρι στα θερινά τα σινεμά παίζει ταινία. Έλα όμως που την τελευταία νύχτα του Ιουλίου, με φεγγάρι, σε ένα θερινό σινεμά (Μπομπονιέρα στην Κηφισιά) δεν έπαιζε ταινία, αλλά συναυλία;
Και συγκεκριμένα του Σωκράτη Μάλαμα. Ο οποίος στις συναυλίες του συχνά παίζει για 3 ώρες και βάλε (Όπως ο Bruce Springsteen). 3 ώρες περίπου αν θυμάμαι καλά έπαιξε και πέρσι στον Λυκαβηττό, μέχρι που αναγκάστηκε να σταματήσει γιατί θα παραπονιόντουσαν από τα νοσοκομεία από κάτω. Γι αυτό και όταν ξεκίνησε η συναυλία στη Μπομπονιέρα στις 9 και κάτι μας δήλωσε ότι δεν θα μιλάει ανάμεσα στα κομμάτια, για να προλάβει ναπαίξει όσο το δυνατόν περισσότερα, γιατί αν τραβούσε σε χρόνο η συναυλία, θα υπήρχε ο κίνδυνος του αυτόφώρου. Οπότε και εμείς είπαμε από μέσα μας "διώρο και πολύ μας πάει".
Κι όμως! Το ίδιο βράδυ που στο Ελσίνκι ο Bruce Springsteen έπαιζε για 4 συνεχόμενες ώρες καταρρίπτοντας το προσωπικό του ρεκόρ, ο Σωκράτης Μάλαμας έπαιξε για 4 συνεχόμενες ώρες στη Κηφισιά.
Χωρίς να έρθει το αυτόφωρο. Και χωρίς να του βγάλουν την πρίζα...
