Scorpions live in Athens October 2010

Back in 2010 Scorpions announced that they were finally disbanding (yeah, right) and that they would come to Athens for one final concert. I had already seen them back in 2006 but some friends wanted to go and I was hoping that this time they would play some songs from their early years, so I went along with them. To my disappointment they did not play anything from the Uli Jon Roth era.

It was raining cats and dogs while we were waiting in line to get in the venue, and that's when I was handed a flyer announcing that Uli Jon Roth was coming with his own band, so I went to that one as well and finally got to hear those older songs.

The Scorpions concert was originally scheduled for the 6th of October of 2010 but it was postponed because singer Klaus Meine was suffering from pharyngitis. It was rescheduled for the 24th of the same month. When we did manage to get in, we were just in time to see the second support act, Firewind, whose guitarist is Gus G, who is also the Greek guitarist of Ozzy whom we had seen a month before at Terra Vibe. We were positively surprised by the cover of Michael Sembello's Maniac which was originally featured in the soundtrack of Flashdance back in the 80's!  

 

At around 21:45 Scorpions were on stage! We heard everything that we expected to hear (such as Wind Of Change, Rock You Like A Hurricane, Still Loving You, Holiday, Blackout, Big City Nights), but, as I have already mentioned, nothing from the Uli Roth era, that is before 1978 such as In Trance and Pictured Life. We heard some of the new - at that time - songs. I had had a chance to listen to what was then their current album and, in my opinion, the best song was "The Best Is Yet To Come". They played it and it was the one song from that album that was best received by the audience. So maybe their fans agreed with me.

 

We were, however, treated to a rather long drum solo from James Kottak who was their drummer at that time...

We all know what happened next. They decided not to disband and they came for 3(!) MTV Unplugged dates (And all 3 were sold out). And, as this time they were "acoustic" I decided to go and see them again. And that's when they finally played "Pictured Life" and "In Trance" in my presence...

 

SETLISTS:

 

FIREWIND
01. Head Up High
02. Destination Forever
03. Angels Forgive Me
04. World On Fire
05. Guitar Solo
06. The Fire And The Fury
07. Till The End Of Time
08. My Loneliness
09. Mercenary Man
10. Maniac
11. I Am The Anger
12. Falling To Pieces

 

SCORPIONS

01. Sting In The Tail
02. Make It Real
03. Bad Boys Running Wild
04. The Zoo
05. Coast To Coast
06. Loving You Sunday Morning
07. The Best Is Yet to Come
08. Send Me An Angel
09. Holiday
10. Wind Of Change
11. Raised On Rock
12. Tease Me Please Me
13. Dynamite
14. Kottak Attack (Drum Solo)
15. Blackout
16. Six String Sting (Guitar Solo)
17. Big City Nights
Encore:
18. Still Loving You
19. Rock You Like A Hurricane

 

The Love Affair Between Scorpions And Greece

To be fair, Greece has a "love affair" with a few other groups as well. The most common example,(after Scorpions) is Puressence (now disbanded). Then it's James, followed by Placebo, even Depeche Mode. All these bands visit Greece on every one of their tours. And if, in the case of Depeche Mode, it can be said that they are popular all over the world, Puressence only have such a big fanbase in Greece (They even used a Greek model on the cover of their latest compilation album). And Scorpions of course. When they were asked to do an "MTV Unplugged" show they immediately asked to do it in Greece. They knew that in no other country would they sell so many tickets, even in the midst of a recession.

So how did this happen? I will try to explain it from my own point of view, they way I've experienced it through my teenage years at school. This was in the 80's (and please put your calculators away). Now school kids in those days would listen to different kinds of music, although Greek music wasn't as popular in those ages as it is now. Disco had been out of fashion several years before, so it wasn't a case of a "rock - disco" rivalry. Probably more of a "rock - pop" rivalry, or a "hard rock - pop" one. Scorpions were considered to be "hard rock" or even "heavy metal" by the Greek teenagers of that era. And there were those who would listen to music from both genres but only one was considered "serious music". So what was considered "serious music" back then? Well, definitely rock, not pop, and only certain groups. Number 1 on the "seriousness" category were The Doors. This was supposed to be because of "the messages" carried in their lyrics, but then again it could be because Jim Morrison was such a big hunk (Well, most of their fans were girls, so I rest my case). Scorpions did not have these big "messages" in their lyrics like The Doors but their lyrics (especially on their slow songs) were all about LOVE and that was enough to make teenage girls weak at the knees. And it was their slow songs that were most popular. Think : "Always somewhere...I'll be back to love you again..." (Everybody now : "Aaaahhhhh!"). Now, what about us boys? Well, those of us who were rock fans would rather listen to AC/DC, Motorhead and Iron Maiden, but Scorpions was the only chance for us to dance "the blues" at parties. So, what do The Scorpions have to do with the blues? Nothing. Neither did Bonnie Tyler or George Michael for that matter. But somewhere along the line something was lost in translation and slow songs of any kind came to be known as "the blues" among teenage Greeks. So, even if we didn't like the Scorpions, WE HAD TO LIKE THEM, because this was our only chance to dance close at parties with a girl ("close" meaning "touching").

Well, all those years later, those teenage boys and girls have grown up, most of them have their own families and responsibilities, many of them probably don't listen to music anymore (well, certainly not rock music) but when they hear that "Scorpions are coming to Greece" something seems to move inside them and they rush out to buy tickets.

So the Scorpions keep on coming to Greece. Somehow though, I always missed them. Even in the 90's when I was studying in Britain, they came for a UK tour and my Greek fellow students asked me to go with them but I couldn't for some reason (Probably I didn't have enough money). Finally in 2006 I decided to go when they came to Athens to play together with Whitesnake (and I must admit I enjoyed Whitesnake more). Well, I thought I was done with them.

The only thing bugging me was that they did not play any songs from their early years with Uli Jon Roth (eg songs like "Pictured Life" and "In Trance"). The next year, 2007, they came again, and they did play songs from that era, but I was abroad to see The Rolling Stones.

Finally, 4 years ago they announced that they were finally disbanding and that they would come to Athens for one final concert. Some friends wanted to go, so I went with them, but once again they did not play anything from their early years.

While waiting in line to get in the venue, I was handed a flyer announcing that Uli Jon Roth was coming with his own band, so I went to that one as well and finally got to hear those songs.

We all know what happened next. They decided not to disband and they came for 3(!) MTV Unplugged dates (And all 3 were sold out). So why did I go? Well, probably because I thought it would be something different playing with acoustic instruments and several guests (one of them was Morten Harket, the singer from A-Ha singing on "Wind Of Change" but I did not recognize him after all these years), probably because the show would be later released on DVD and I would have a souvenir, probably it was just a "WTF?" factor.

MVI_1642 από papdx

But I did go in the end and in a way I was glad because they finally played "Pictured Life" and "In Trance" in my presence...

Τζάμπα πήγαινα στους Scorpions τόσα χρόνια...

Εντάξει, όχι και τόσα χρόνια. 2 φορές στα 4 τελευταία χρόνια μόνο. Αλλά και τις 2 φορές παίξανε κομμάτια από την "πρόσφατη" περίοδο, που θα λεγε και η κουμπάρα μου (δηλαδή από το 1979 και μετά). Η πορεία των Scorpions, για να διευκρινίσω, μπορεί να χωριστεί σε 2 περιόδους : Την εποχή πριν το Lovedrive (μέχρι το 1978) και την μετά (από το 1979 και μετά, όταν αλλάξανε εταιρία και κιθαρίστα). Στη πρώτη περίοδο κιθαρίστας ήταν ο Uli Jon Roth. Εγκατέλειψε το συγκρότημα όταν γνώρισε (και ερωτεύτηκε) την Monika Dannemann, η οποία παρεπιπτόντως ήταν και η τελευταία κοπέλα του Jimi Hendrix.

Δύο κομμάτια αυτής της πρώτης περιόδου ήταν πασίγνωστα στην Ελλά δα: Το Pictured Life και (κυρίως) το In Trance. Αφού λοιπόν δεν μας τα παίξανε αυτά τα κομμάτια οι Scorpions ούτε το 2006 ούτε τώρα το 2010 στην "τελευταία" συναυλία, ήρθε ο Uli Roth αυτοπροσώπως στον Ζυγό την Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου και μας τα'παιξε αυτός.

Το flyer της συναυλίας, το οποίο μου το δώσανε έξω από το ΣΕΦ πριν από την συναυλία των -αχέμ- Scorpions, έλεγε ότι θα έπαιζε ένα ακουστικό σετ.

Όπως όμως μας είπε ο ίδιος το βράδυ της συναυλίας, αποφάσισε τελικά να μαζέψει μια μπάντα και να παίξει ένα ηλεκτρικό ροκ σετ.

Σε κάποια κομμάτια τραγουδούσε ο ίδιος, είχε όμως μαζί του και έναν τραγουδιστή ειδικά για τα κομμάτια των Scorpions.

Από τα οποία, όπως βλέπουμε, έπαιξε αρκετά

Setlist:
Pictured Life
Catch Your Train
The Sails Of Charon
Fire Wind
All Along The Watchtower
If 6 Was 9/Little Wing
I've Got To Be Free
Enola Gay - HIroshima Today
Solo Keyboards
We'll Burn The Sky
In Trance
Fly To The Rainbow
Polar Nights
Dark Lady

Encore:
Kojo No Tsuki
Catch Your Train

Support έπαιξαν οι Έλληνες Leaving Tomorrow που μεταξύ άλλων μας έπαιξαν και ένα κομμάτι 12 λεπτών!

Ε ναι λοιπόν! Πήγα στους Scorpions! (Κράξτε με τώρα!)

Ε ναι λοιπόν! Αν δώσει εντολή ο Γιωργάκης στη Μέρκελ να ανοίξουν οι λογαριασμοί των Scorpions και αφαιρέσει όσα χρήματα έχουν κερδίσει στην Ελλάδα, θα μπορέσει να πληρώσει ένα μεγάλο μέρος του χρέους. Είναι αλήθεια ότι οι Scorpions έχουν βρει στην Ελλάδα το μήνα που τρέφει τους 11 (ή μαλλον τη χώρα που τρέφει τις άλλες 210 περίπου) και τους έχουμε ως λαός βοηθήσει να συμπληρώσουν ένα σεβαστό ποσοστό από τα ένσημα τους αφού έρχονται σχεδόν κάθε χρόνο. Και οι συναυλίες τους είναι πάντα sold out, σιγουράκι δηλαδή για τους διοργανωτές. Βέβαια και αυτοί - προς τιμήν τους - εκτός από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη δίνουν συναυλίες και σε πόλεις που μόνο με τηλεσκόπιο θα έβλεπαν ροκ συναυλία (Πάτρα, Λάρισα, Γιάννινα). Και να θυμήσουμε βέβαια ότι δεν είναι οι μόνοι. Η Ελλάδα έχει αυτή τη περίεργη σχέση και με άλλα συγκροτήματα (James, Placebo μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό). Αν μάλιστα βγούμε εκτός Ελλάδας θα δούμε ότι αυτή η "σχέση" δεν είναι καθόλου περίεργη. Δηλαδή, όταν πχ οι U2 ή ο Bruce Springsteen ανακοινώνουν καινούργια περιοδεία, κάθε μα κάθε φορά θα εμφανιστούν στην γειτονική μας Ιταλία. Θα μας χάλαγε αν γινόταν αυτό και σε μας; Δηλαδή αν σε κάθε περιοδεία τους οι U2 (ή ακόμα και η Madonna για την οποία τόσες εργατοώρες ξόδεψε το Star Channel) περνούσαν και από τη χώρα μας; Δεν νομίζω.
Οι Scorpions εξάλλου, δεν θα πρεπε να τα χουν ανάγκη τα χρήματα τώρα. Έβγαλαν μπόλικα από τις πωλήσεις των δίσκων τους. Ενώ στην σημερινοί εποχή οι μουσικοί που θέλουν να βγάλουν χρήματα πρέπει να κάνουν οπωσδήποτε συναυλίες μια που δεν υπάρχουν πλέον πωλήσεις μουσικής. Και δεν έχουν και τέτοια προϊστορία οι Scorpions ώστε να υποθέσει κανείς ότι τα έφαγαν όλα σε sex, drugs & rock'n'roll.
Anyway, αν είναι να ψάξουμε πότε άρχισε αυτή η "σχέση" των Scorpions με την Ελλάδα θα πρέπει να πάμε πίσω στην εφηβική (μου) ηλικία εκεί κάπου στα 80's. Από το Lovedrive και μετά (το οποίο μάλλον καυθηστερημένα ανακαλύψαμε) τα "μπλουζ" κομμάτια τους (Always Somewhere, Holiday, When The Smoke Is Going Down, Still Loving You αλλά και In Trance) έπρεπε να τα χορέψεις οπωσδήποτε στα εφηβικά πάρτυ όπου και θα ήταν η μοναδική σου ευκαιρία να αγγίξεις άτομο του άλλου φύλου. Και αν το προηγούμενό μου post σας έκανε να αναρωτηθείτε τι σχέση μπορεί να έχουν ένα μάτσο λευκοί με τα blues, τώρα θα αναρωτηθείτε από πότε άρχισαν οι Scorpions να παίζουν blues ή μήπως οι Έλληνες έφηβοι των eighties είχαν εντρυφήσει στη σκηνή του Chicago. Τίποτε από τα δύο, απλά εκείνη την εποχή οι έφηβοι για κάποιον ανεξήγητο λόγο τα slow κομμάτια τα αποκαλούσαν "μπλουζ". Γι αυτό και στα εφηβικά λευκώματα της εποχής στην ερώτηση "Τι μουσική ακούτε;" η συνήθης απάντηση ήταν "Λίγο απ'όλα, αλλά κυρίως μπλουζ". Και βέβαια μπορούσες να ακούς ότι μουσική θέλεις, να μην ήσουν απαραίτητα ροκάς, αλλά αν ήθελες να σε πάρουν στα σοβαρά και να σου αναγνωρίσουν ότι άκουγες και κάτι σωστό έπρεπε να ακούς Scorpions. (Για ακόμη περισσότερη σοβαρότητα έπρεπε να ακούς και Doors και να λατρεύεις τον Jim Morisson, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία). Και μαζί με τα "μπλουζ" έπαιρνε η μπάλα για τα γρήγορα ροκάδικα κομμάτια (πχ Blackout, Rock You Like A Hurricane) και σου άρεσαν κι αυτά. Εκείνη την εποχή λοιπόν "η αλήθεια βρισκόταν στους Scorpions". Το αστείο είναι ότι παρακολουθούσα αυτές τις μέρες σε DVD το Moscow Music Peace Festival που έγινε το 1989. Εκεί λοιπόν, ο τύπος που περιέγραφε τη συναυλία για την ΕΤ1, ανέφερε πως είχε τους συναντήσει τους Scorpions, τους είπε ότι είχαν πολλούς fans στην Ελλάδα και πως πουλούσαν εδώ περισσότεους δίσκους απ'ότι στην Αγγλία και αυτοί είχαν εκπλαγεί και δήλωσαν πως θα ήθελαν να παίξουν κάποτε στην Ελλάδα. Που να'ξεραν (και αυτός, και αυτοί, και... εμείς)

Όσο για μένα. Μου είχαν πει να πάμε να τους δούμε κάπου γύρω στο '92 όταν ήμουν στην Αγγλία, αλλά δεν μπορούσα εκείνες τις μέρες. "Έ, Αγγλία είμαι, όλο και κάπου θα τους ξαναπετύχω". Αργότερα γύρισα και εγώ Ελλάδα, άρχισαν να έρχονται και αυτοί Ελλάδα, αλλά όλο έλεγα "Ε, δεν πειράζει, κάθε χρόνο έρχονται, θα τους δω άλλη φορά" είπα. Μέχρι που τους είδα στις 19/07/2006, μαζί με τους Whitesnake στο στάδιο Καραϊσκάκη.

Μη γκρινιάζετε για τη φωτογραφία, τότε είχα μόνο ένα κινητό του 1 Megapixel χωρίς optical zoom. (Και συ Τάκη, μη γκρινιάζεις γενικώς, για όλες τις φωτογραφίες...)

Τότε στο στάδιο Καραϊσκάκη, τώρα στο Στάδιο Ειρήνης Και Φιλίας. Μάλλον θα είναι οπαδοί του Ολυμπιακού.

(Πλάκα, πλάκα, νομίζω ότι ο Κόκκαλης τους είχε κάνει όλους μέλη του Ολυμπιακού κάποια στιγμη, τότε που όποιον περνούσε έξω από το γήπεδο τον έκανε μέλος, όπως τον Μαραντόνα). Ένυ γουέι, δεν θα είχα λόγους να τους δω φέτος και ας διαφημίστηκε αυτή η εμφάνιση ως η τελευταία τους στην Ελλάδα μια που αποτελεί μέρος της "αποχαιρετιστήριας" περιοδείας τους. Αυτό όμως που δεν ξέρει ο πολύς ο κόσμος είναι ότι αυτή η "αποχαιρετιστήρια" περιοδεία θα τραβήξει και το 2011, ίσως και το 2012, οπότε δεν αποκλείεται να υποκύψουν στον πειρασμό και να μας ξανάρθουν. Κάποιοι όμως στην παρέα δεν ους είχαν ξαναδεί (ναι, υπάρχουν ακόμα στην Ελλάδα άνθρωποι που δεν έχουν δει τους Scorpions), οπότε πήγα και εγώ. Και περιμένω τώρα να φάω το κράξιμό μου από την ephee, αν και ελπίζω σε λίγη συμπαράσταση από την Coffeemug!
Συνήθως, τέτοιοι καλλιτέχνες, με τόσα χρόνια ύπαρξης δηλαδή δεν βγάζουν πλέον καλά albums. Και γι αυτό ο κόσμος περιμένει να ακούσει "τα παλιά". Παραδόξως το τελευταίο τους ήταν καλό (το άκουσα τυχαία μια που το έδινε στην αρχή της χρονιάς μια Κυριακάτικη εφημερίδα), ειδικά αν υπολογίσει κανείς ότι δεν έχουν βγάλει τίποτα αξιόλογο τα τελευταία 10 χρόνια. Περιέχει μάλιστα και ένα "ξεσηκωτικό" κομμάτι, το "The Best Is Yet To Come" με ένα ε-α-ε-ο στο ρεφρέν που μάλιστα δούλεψε και στη συναυλία στο ΣΕΦ.

Μια συναυλία που αρχικά είχε προγραμματιστεί για τις 6/10/2010 αλλά αναβλήθηκε λόγω φαρυγγίτιδας του τραγουδιστή Klaus Meine. Μια συναυλία στην οποία για να πάμε χρειάστηκε να φάμε αρκετούς τόνους νερού στην μικρή διαδρομή από το σταθμό του Ηλεκτρικού ως το ΣΕΦ. Παραδόξως πάντως, αυτοί που έβαζαν μέσα τον κόσμο αν και το έκαναν με ρυθμούς χελώνας, ήταν ευγενικοί και δεν πουλούσαν "εξουσία" όπως κάποιοι άλλοι. Μπήκαμε τελικά και αγοράσαμε αμέσως μπλουζάκι Scorpions για να αντικαταστήσουμε τα μουσκεμένα ρούχα. Κάλτσες Scorpions, δυστυχώς δεν είχε. Προλάβαμε το δεύτερο support που ήταν οι Firewind, το συγκρότημα του Gus G, του Έλληνα κιθαρίστα του Ozzy που είδαμε πριν από ένα μήνα στο Terra Vibe. Καθαρό metal βέβαια, αλλά μας εξέπληξαν θετικά στη διασκευή του Maniac του Michael Sembello, από το soundtrack του Flashdance!

Και λίγο μετά τις 10 παρά τέταρτο οι Scorpions ήταν στη σκηνή!

Ακούσαμε όσα περιμέναμε να ακούσουμε (όπως Wind Of Change, Rock You Like A Hurricane, Still Loving You, Holiday, Blackout, Big City Nights), αλλά όπως και το 2006 δεν ακούσαμε τίποτα από την εποχή του Uli Roth, πριν από το 1978 δηλαδή, όπως In Trance και Pictured Life. Έρχεται πάντως τη 1η Δεκεμβρίου στην Πλάκα ο Uli Roth και ίσως μας τα πει αυτός. Το κοινό; Σαραντάρηδες, ίσως και πενηντάρηδες αλλά και πιτσιρίκια.

Οι μεν σαραντάρηδες αποδεικνύουν αυτό που ανέφερα και παραπάνω, δηλαδή τη δημοφιλία τους στην Ελλάδα στα eighties, τα δε πιτσιρίκια επιβεβαιώνουν κάτι που μου είπαν πως συμβαίνει, ότι δηλαδή τους ανακαλύπτουν μαζί με τους συνομήλικούς τους στο σχολείο. Τώρα πώς γίνεται αυτό μέσα στον κυκεώνα της Δέσποινας Βανδή και της Πέγκυ(ς) Ζήνα, δεν ξέρω!

Υπήρχαν βεβαίως και άσχετοι σαραντάρηδες (που συνόδευαν τα πιτσιρίκια τους) καθώς και άσχετα πιτσιρίκια (που συνόδευαν τους σαραντάρηδες γονείς τους). Α, και πολλοί οπαδοί των Firewind. Παίξανε σχεδόν 2 ώρες (ίσως και λίγο παραπάνω), ενώ κάπου στη μέση πήραν και μερικές ανάσες, όσο ο drummer Kottak μας έκανε φιγούρα με τα σόλα του.

Και φεύγοντας, μετά το encore, μας ευχαρίστησαν (αυτό έλειπε).

Όσο για το "τελευταία συναυλία στην Ελλάδα"; Όπως είπε και ο James Bond "Never Say Never Again"...