Thursday 11 November 2010

Ο σκύλος του Παβλόφ και ο μαύρος Πητ


Με τους Pavlov's Dog και τη δημοφιλία τους στην Ελλάδα ισχύει μάλλον αυτό που είχα γράψει και σε προηγούμενο post. Τη σχέση αγάπης του Έλληνα με τα συγκροτήματα τα οποία περιείχαν και ένα "αταίριαστο" όργανο (στην περίπτωσή μας, το βιολί). Το πως τους ανακάλυψαν οι Έλληνες βέβαια είναι μια πιο πολύπλοκη ιστορία.
Εγώ τους έμαθα πρώτη φορά από το ΠΟΠ ΚΑΙ ΡΟΚ, όταν πρωτάρχισα να το διαβάζω στα τέλη της δεκαετίας του '70. Πρόσεξα και τις σχεδόν άριστες κριτικές, στα 2 και μοναδικά albums που είχαν βγάλει από τον Πητ Κωνσταντέα, ο οποίος είχε επωμισθεί την κριτική όλης της ξένης δισκογραφίας στο περιοδικό (Την Ελληνική την είχε αναλάβει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, γιος του Λάμπρου, δημοσιογράφος και παρουσιαστής ειδήσεων, μετέπειτα πολιτευτής με τη ΝΔ και τώρα με το... ΛΑΟΣ!). Είχε και ένα ιδιόρρυθμο σύστημα βαθμολογίας, το οποίο είχε ως εξής:

  • Α+
  • (Εξαιρετικός)
  • Α-Α+
  • (Πάρα πολύ καλός)
  • Α
  • (Πολύ καλός)
  • Β+-Α
  • (Αρκετά καλός)
  • Β+
  • (Καλός)
  • Β-Β+
  • (Σχετικά καλός)
  • Β
  • (Μέτριος)
  • Γ+-Β
  • (Μετριότατος)
  • Γ+
  • (Κακός)
  • Γ-Γ+
  • (Πολύ κακός)
  • Γ
  • (Κάκιστος)


Σ'αυτά προσθέστε και την ένδειξη "Χωρίς χαρακτηρισμό" που αν δεν κάνω λάθος τον έδινε σε συλλογές, και το "Χαρακτηρισμός; Θα αστειεύεστε!" που είχε δώσει στο One Step Beyond των Madness (περισσότερα γι αυτό σε μελλοντικό post)

Δεν ήταν εύκολο να κάνει σε ένα δίσκο καλή κριτική ο συγκεκριμένος συντάκτης. Υπήρχε "ο δίσκος του μήνα" ο οποίος έπρεπε να είναι νέα κυκλοφορία και να έχει βαθμολογία από Α και πάνω. Αυτές οι βαθμολογίες πηγαίνανε συνήθως σε δίσκους classic και progressive rock. Η μουσική disco έπαιρνε από Γ+ και κάτω, για το punk ας μην το συζητήσουμε καλύτερα (Γ στάνταρ, ο χαμηλότερος βαθμός που υπήρχε), αλλά αυτό που είχε κάνει εντύπωση στους αναγνώστες του περιοδικού ήταν η καθολική απόρριψη οτιδήποτε είχε να κάνει με new wave. Στις αρχές της δεκαετίας του '80 ο συγκεκριμένος συντάκτης ζούσε ήδη στο παρελθόν (Αν και μας κούφανε όταν έδωσε τον χαρακτηρισμο "Καλός" στον πρώτο δίσκο των Spandau Ballet!). Μάλιστα, όπως είχε γράψει και ένας αναγνώστης, οι δίσκοι new wave ήταν ο Μίκυ Μάους και ο Πητ Κωνσταντέας ο Μαύρος Πητ. Όταν έφτανε δε το τέλος της χρονιάς και οι συντάκτες ψήφιζαν τα καλύτερα albums, αυτά που ψήφιζε ο Κωνσταντέας δεν τα ήξερε κανείς (Χρόνια μετα, έμαθα ότι ο Merle Haggard ήταν καλλιτέχνης της country, αλλά μέχρις εκεί)

Κάπου εκεί, στις αρχές της δεκαετίας του '80, οι Έλληνες ανακαλύπτουν τους Pavlov's Dog και το Julia γίνεται mega hit, χρόνια αφότου είχα διαβάσει γι αυτούς και ακόμη περισσότερα χρόνια από τότε που είχαν να βγάλουν δίσκο. Πώς έγινε αυτό; Σύμφωνα με άνα άλλο άρθρο που διάβασα τότε (δυστυχώς δεν θυμάμαι πλέον τον συντάκτη), τους Pavlov's Dog τους είχε ανακαλύψει ο Κωνσταντέας και το μυστικό της ύπαρξής τους το φύλαγε ως κόρη οφθαλμού. 'Επαιξε τους δίσκους τους σε κάτι γνωστούς του, συνιστώντας τους να μην τους διαδώσουν παραπέρα, αλλά οι συγκεκριμένοι "γνωστοί" δεν μπορούσαν να κρατηθούν απ'τη χαρά τους (θέλει η π*****α να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει) και έτσι οι δίσκοι φτάσανε στα χέρια ενός ραδιοφωνικού παραγωγού ο οποίος άρχισε να παίζει μετα μανίας το Julia. And the rest is, as they say, history.

Anyway, οι Pavlov's Dog κάποια στιγμή ξαναφτιάχτηκαν και φυσικά άρχισαν να έρχονται και Ελλάδα. Την περασμένη Τρίτη εμφανίστηκαν στο Ζυγό, στην Πλάκα και αυτή ήταν η 3η αν δεν κάνω λάθος εμφάνισή τους στη χώρα μας (αλλά η πρώτη φορά που τους έβλεπα εγώ). Με παλιά (όπως η σύζυγος του τραγουδιστή), αλλά και νέα μέλη (όπως η μπασσίστρια και η... βιολίστρια).


Έβγαλαν και καινούργιο album, αλλά και ένα live το οποίο διατίθεται προς το παρόν μόνο στις συναυλίες τους.

Έπαιξαν παλιά, καινούργια, αλλά και παλιά ακυκλοφόρητα κομμάτια (γιατί όπως μας είπε ο τραγουδιστής τους στους δίσκους βινυλίου μπορούσαν να χωρέσουν μόνο 36 έπτά μουσικής. Εγώ βέβαια πάλι ξέρω ότι χωρούσαν άνετα 45, αλλά δεν θα τσακωθούμε τώρα).



Τελείωσαν με το Julia και μετά βγήκαν έξω και υπέγραψαν εισητήρια, CD, αφίσες και βινύλια.

Εκεί πιάσαμε και κουβέντα όπου μας είπαν ότι ναι μεν μπορεί αυτοί να θέλουν να έρχονται κάθε χρόνο, αυτό όμως δεν εξαρτάται από αυτούς αλλά από τους διοργανωτές. Και η διοργανωτές της προηγούμενης συναυλίας τους στην Ελλάδα (πολύ γνωστοί στο χώρο), τους έφαγαν λεφτά γι αυτό και ήρθαν τώρα στο Ζυγό. Στο μεταξύ οι δύο κοπέλες (βιολίστρια - μπασσίστρια) που αναφέραμε και πιο πάνω, βρήκαν την ευκαιρία να φορέσουν τουριστικά μπλουζάκια που έγραφαν επάνω "Ελλάς".

Τη συναυλία άνοιξαν οι Rock & Lace από τα Τρίκαλα οι οποίοι μεταξύ άλλων μας έπαιξαν και το Because The Night του Bruce Springsteen (Ξέρω, ξέρω θα μου πείτε ότι είναι της Patti Smith, αλλά το κομμάτι το έγραψε ο Bruce μαζί με την Patti και το έκανε επιτυχία η τελευταία)

No comments: