Χωρίς τραπέζι στον Σωκράτη

Όπως είχα γράψει και σε παλιότερο post μου φέτος, τον Σωκράτη Μάλαμα ήθελα να τον δω σε συναυλία και όχι σε κέντρο με "τραπέζι" και "φιάλη κομπλέ".

Και αυτό έγινε τελικά φέτος το καλοκαίρι στον Λυκαβηττό. Βέβαια η συναυλία δεν έγινε στις 29 Ιουνίου όπως γράφει επάνω το εισητήριο, μια και αυτή ήταν μέρα γενικής απεργίας, αλλά στις 11 Ιουλίου
Και αφού ενα "καινούργιο" συγγενικό μου πρόσωπο που βρίσκεται σε καλύτερη φυσική κατάσταση από μένα με ανάγκασε να ανέβω τον Λυκαβηττό κάθετα...

...πάρτε και την κλασική φωτογραφία με φόντο τη θέα της Αθήνας "στο πιάτο".


Για άλλη μια φορά έπαιξε τρεις ώρες (ίσως και παραπάνω - ούτε ο Bruce Springsteen να ήταν), με το ποτό δίπλα του στα τελευταία κομμάτια, ενθουσιάζοντας τον κατάμεστο Λυκαβηττό, μα περισσότερο από όλους ίσως τον Νο1 φαν του ο οποίος βρισκόταν στην πρώτη σειρά και κοπάναγε το χέρι του στη σκηνή, διασκεδάζοντας και τους μουσικούς της μπάντας.



Δε χωράς πουθενά Σωκράτη...