Bark @ The Moon

Δεν τον περίμενα τόσο καλό τον Ozzy (καταπληκτική η ιδέα ενός φίλου να πάμε).

Με το που εμφανίστηκε στη σκηνή, άρχισε να ξεπροβάλλει μέσα από τα σύννεφα η (σχεδόν) πανσέληνος και ξεκίνησε με το Bark At The Moon (από τον αγαπημένο μου solo του δίσκο από τα 80's).

Έπαιξε βέβαια και το Shot In The Dark από τον πηγμένο στα synthesizer επόμενο αλλά το κοινό δεν το ένοιαξε.
Αυτό που μου άρεσε ήταν ότι δεν ξεμπέρδεψε με 1-2 κομμάτια των Sabbath, έπαιξε αρκετά και όχι πάντα αυτά που θα περίμενε ο κόσμος (πχ το Fairies Wear Boots). Αγαπημένο το War Pigs, στο τέλος του οποίου δήλωσε "A very good friend of mine has recently passed away. His name was Ronnie James Dio". Επειδή όμως έχω την κακή συνήθεια να θυμάμαι όσα διάβαζα στο ΠΟΠ ΚΑΙ ΡΟΚ τότε, να σημειώσω ότι αλλιώς μας τα έλεγε τότε στις αρχές της δεκαετίας του '80...

(Επεξήγηση για τους νεώτερους: Ο Ronnie James Dio ήταν αυτός που αντικατέστησε τον Ozzy στους Sabbath. Ας πούμε ότι ο Ozzy δεν το πήρε και τόσο καλά τότε...)
Επίσης όσοι πλήρωσαν εισητήριο VIP κέρδισαν και συνεχές κατάβρεγμα από τον Ozzy με την μάνικα (κατάβρεχε και τον εαυτό του με κουβά οπότε ας μην παραπονιούνται. Ήρωας ο roadie που είχε επιφορτισθει την ευθύνη να ξαναγεμίζει τον κουβά).
Μας αποθέωσε και τον Έλληνα κιθαρίστα του Gus G

2 κομμάτια ήθελα πως και πως να ακούσω και τα κράτησε για το τέλος: Crazy Fuckin' Train και φυσικά Paranoid. Το 1987 είχα δει στην Λεωφόρο κάτι που έμοιαζε με Sabbath (ο Iommi με κάτι άσχετους) και είχαν πει πολλά από τα αγαπημένα μου τραγούδια εκτός από ένα: Το Paranoid. Περίμενα λοιπόν 23 χρόνια γι αυτό...